ZACHOWANIE

• Stymulanty powodują zbytnią pewność siebie i wpływają na brak krytyki co do własnego postępowania. Zdarza się, że powoduje to ryzykowne zachowania – także wypadki.
• Stosowanie stymulantów szybko może prowadzić do uzależnienia. Uzależnienie wiąże się z przyjmowaniem coraz częściej większych dawek. Osoby uzależnione rzadko potrafią powstrzymać się od błyskawicznego zużycia całego zapasu narkotyku, który mają.
• Nadużywanie stymulantów to nie tylko sposób na fizyczne i psychiczne wyniszczenie organizmu – to także najszybsza droga do ruiny finansowej: zadłużanie się i przeznaczanie grubych sum na zaspokojenie nałogu jest czymś powszechnym wśród uzależnionych.

NAUKA

Mitem jest to, że stymulanty ułatwiają uczenie się. Eksperymenty pokazały, że chociaż amfetamina ma wpływ pobudzający i zmniejsza zmęczenie to utrudnia wykonywanie złożonych czynności takich jak rozwiązywanie problemu czy zapamiętywanie.

SEKS

O tak, stosowanie stymulantów może prowadzić do wzrostu pożądania. Jednocześnie należy liczyć się z tym, że mimo podniecenia możliwości seksualne czasem mogą zostać przez ten sam narkotyk zredukowane do zera. Używanie stymulantów może powodować ryzykowne zachowania seksualne – seks bez zabezpieczeń, seks z przygodnymi partnerami, czasem z wieloma, co jest dodatkowym niebezpieczeństwem.

WIELKA NIEWIADOMA

Syntetyczne stymulanty nadużywane są od niedawna i wiedza na ich temat jest ograniczona. Innymi słowy – współcześni użytkownicy tych substancji stali się obiektem badań naukowych.

ZATRUCIE

• Użycie zbyt dużej dawki stymulantów powoduje zaburzenia pracy serca, co objawia się przez bóle klatki piersiowej – może to doprowadzić do zapaści.
• W wyniku stosowania stymulantów zwężają się naczynia krwionośne i ciśnienie krwi rośnie, co może prowadzić do udaru mózgu.
• Standardowe objawy użycia zbyt dużej dawki stymulantów to lęk, paranoja i panika, trudności w oddychaniu, zwidy i halucynacje, nudności, sztywnienie rąk i nóg, a nawet napady padaczkowe.

ZABURZENIA PSYCHICZNE

• Przy odstawieniu stymulantów pojawiają się stany smutku podobne do depresji. Psychologowie mówią nawet o trwającym jakiś czas braku zdolności odczuwania przyjemności i problemem z okazywaniem emocji.
• Stosowanie stymulantów plus brak snu wcześniej czy później doprowadzają do urojeń.
• Takie urojenia i paranoje mogą mieć charakter „pasożytniczy”- użytkownikom wydaje się, że na skórze (lub pod nią) są robaki, owady lub inne pasożyty.
• W niektórych przypadkach stosowanie stymulantów może prowadzić nawet do psychoz i innych zaburzeń psychiatrycznych, które wymagają długotrwałego leczenia.

NIE BIERZ ŚLUBU CO NAJMNIEJ PRZEZ PÓŁ ROKU OD ZAŻYCIA OSTATNIEJ TABLETKI ECSTASY!

Ecstasy to dość specyficzny stymulant – pobudza układ nerwowy i działa jak psychodelik. Wszystko jest intensywniejsze, a narkotyk poważnie wpływa na nasze emocje – powoduje błędne postrzeganie i podejmowanie nieprzemślanych decyzji, zwiększenie empatii – czyli wczuwania się w emocje innych osób. Okazywanie sympatii jest na ogół miłe i pozytywne, lecz otwartość i wylewność po narkotyku może okazać się dla otoczenia nienaturalna, a nawet przerażająca.

ECSTASY CZYLI MDMA

• Działaniu tej substancji towarzyszy wzrost temperatury ciała, ale osoba pod wpływem MDMA nie czuje tego. Pobudzenie i aktywność sprzyja odwodnieniu, więc spada ciśnienie krwi, można stracić świadomość, może nastąpić też uszkodzenie organów wewnętrznych, w skrajnych przypadkach – zgon.
• Ecstasy powoduje często szczękościsk, który pojawia się w trakcie odurzenia, a także później podczas snu. Jak łatwo sobie wyobrazić prowadzi do ścierania się zębów i pękania.
• Ecstasy powoduje prawdziwego „kaca”. Stan ten (zły nastrój, zmęczenie i przygnębienie) nie dość, że jest nieprzyjemny, to jeszcze wyjątkowo długotrwały.
• Alkohol zmniejsza efekty działania ecstasy, co powoduje, że ludzie sięgają po więcej tabletek i ryzykują przedawkowanie.
• Należy pamiętać, że ecstasy to tylko uliczna nazwa narkotyku. W tabletce zamiast albo obok MDMA mogą pojawić się inne substancje toksyczne o działaniu stymulującym, np. mefedron, MDA, BDB czy MBDB. Wielokrotnie zdarzało się, że tabletki ecstasy zawierały wysoce toksyczne substancje np. PMMA, których zażycie bezpośrednio zagraża życiu.

ZESPÓŁ AMOTYWACYJNY

Jest to stan związany z regularnym i długotrwałym przyjmowaniem dużych dawek marihuany. Charakteryzuje się on spadkiem energii i brakiem chęci do działania. Tu trzeba przyznać, że człowiek będący często pod wpływem używek – bez znaczenia jakich – ma niewielkie szanse na bycie stale aktywnym.

PAMIĘĆ

Działanie zawartych w konopi substancji wpływa na różne struktury mózgu – również na tzw. hipokamp czego efektem jest osłabianie pamięci krótkotrwałej. Stan odurzenia nie pomaga w przyswajaniu nowych informacji i tym samym nie pozwala na efektywną naukę. Z kolei działanie konopi na korę czołową mózgu ingeruje w naszą pamięć, co dość skutecznie upośledza rozwiązywanie zadań złożonych, gdy jesteśmy pod wpływem używki.

UZALEŻNIENIE

Nie brakuje przykładów na to, że regularne przyjmowanie marihuany lub haszyszu może doprowadzić do silnego uzależnienia. Objawami zespołu odstawienia mogą być przygnębienie, drażliwość i niepokój oraz towarzyszące im zaburzenia snu. Stany te występują w powiązaniu z długotrwałym i regularnym używaniem dużych dawek marihuany/haszyszu.

ZABURZENIA PSYCHICZNE

Osoby z problemami psychicznymi częściej sięgają po środki zmieniające świadomość, również po konopie i związane jest to z potrzebą łagodzenia złego stanu psychicznego. Naukowcy sugerują jednak, że zaburzenia psychiczne samodzielnie „leczone” konopiami – koniec końców – zaostrzają się. Rozwój psychozy czy schizofrenii może być przyspieszany przez używanie marihuany czy haszyszu.

PŁUCA

Palenie marihuany (zwłaszcza, gdy jest mieszana z tytoniem) ma negatywny wpływ na funkcjonowanie górnych dróg oddechowych. Dym z palonej konopi upośledza funkcje ochronne w płucach, które stanowią pierwszą linię obrony, chroniąc w dużym stopniu przed wdychanymi szkodliwymi substancjami.

GASTROFAZA

THC zaburza produkcję niektórych hormonów i wprowadza organizm w stan, kiedy to po kilkudziesięciu minutach od zapalenia marihuany, przychodzi ogromny apetyt i następuje duża chęć jedzenia.

SYNTETYCZNE KANNABINOIDY

Syntetyczne kannabinoidy to substancje naśladujące działanie THC – aktywny składnik konopi. Jednak nawet bardzo wysoka dawka THC nie wpływa na organizm ludzki w tak poważnym stopniu, jak niewielka dawka syntetycznych kannabinoidów.

NAZWY

W przypadku syntetycznych kannabinoidów nazwy są sprawą skomplikowaną. Niektóre nazwy to inicjały nazwisk naukowców, inne to skróty nazw uniwersytetów lub firm farmaceutycznych. Pojawiają się także nazwy zespołów muzycznych czy slang. Tym sposobem istnieją grupy syntetycznych kannabinoidów JWH (John W. Huffman), AM (Alexandros Makriyannis), czy UH (Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie). Oczywiście to tylko niewielka próbka tych nazw. Większość z nich działa raczej krótko: ok. 30-60 minut. Ale pamiętaj – nawet niewielka dawka daje silny efekt odurzający. Tak więc może być to naprawdę dramatyczne kilkadziesiąt minut.

DZIAŁANIE

Działanie i ich intensywność zależy od rodzaju syntetycznego kannabinoidu i jego dawki. Co jest charakterystyczne – ich zażycie powoduje szybkie zmiany w zachowaniu. Jest to z reguły poczucie chaosu, brak równowagi i koordynacji, dziwne reakcje – podobne jak przy odurzeniu dużą ilością alkoholu. Występują dziwne napady śmiechu i zaburzenia mowy.

P JAK PARANOJA

Marihuana pochodząca z konopi, oprócz psychoaktywnego THC zawiera substancje, które łagodzą efekt odurzenia. W przypadku syntetycznych kannabinoidów nie ma mowy o takich substancjach. Zbyt wysokie dawki i częste używanie prowadzą do napadów paniki czy paranoi.

UZALEŻNIENIE

Używanie syntetycznych kannabinoidów może prowadzić do uzależnienia. Wynikiem regularnego używania, są reakcje, które można określić objawami odstawienia. Należą do nich rozdrażnienie i zły nastrój, niepokój i mniejsze łaknienie, problemy ze snem, bóle głowy i silne poty, a także drętwienie mięśni i drżenie nóg i rąk. Te wszystkie informacje pochodzą od osób, które przetrwały używanie tych substancji i doświadczyły tego na własnej skórze.

TOKSYCZNOŚĆ

Zdarza się, że następstwem przyjęcia syntetycznych kannabinoidów jest śmierć. W przypadku niektórych zgonów bezpośrednią przyczyną była ostra niewydolność nerek. Większość tych substancji podnosi ciśnienie krwi, a niektóre z nich zaburzają pracę serca do tego stopnia, że ryzyko wystąpienia zawału staje się bardzo realne. Na razie brak jest odpowiedniej wiedzy, jak postępować z osobą, która zatruła się tymi substancjami.

NOWE I STARE PSYCHODELIKI

Wiele roślin i grzybów zawiera alkaloidy działające psychodelicznie. Są wśród nich grzyby psylocybinowe, muchomor czerwony, niektóre kaktusy czy szałwia wieszcza. Istnieją również psychodeliki, które nie występują w naturze, a zostały stworzone przez człowieka jak LSD. Obecnie w laboratoriach tworzy się całe mnóstwo nowych substancji psychoaktywnych, silnie toksycznych, których efekty wydają się zbliżone do klasycznych psychodelików, ale niewiele jest badań naukowych dotyczących ich wpływu na organizm człowieka.

SPOSOBY PRZYJMOWANIA

Substancje psychodeliczne przyjmowane są na ogół drogą pokarmową. Żute lub wkładane pod język dostają się do organizmu również przez śluzówki. Palone – przez płuca. Czas ich działania jest bardzo różny: odurzenie szałwią wieszczą trwa kilkanaście minut, a halucynacje wywołane ibogainą mogą występować przez kilka dni.

OPÓŹNIONE DZIAŁANIE

Wiele substancji psychodelicznych działa dopiero po dłuższym czasie od ich przyjęcia. Często pierwsze efekty ich działania nie mają nic wspólnego z przeżywaniem odmiennych stanów świadomości (są to zazwyczaj objawy zatrucia, takie jak suchość w ustach, ból brzucha czy wymioty). Psychiczne objawy odurzenia pojawiają się powoli, mogą być rozpoznawalne z opóźnieniem. Pod żadnym jednak pozorem nie powinno się dobierać kolejnej dawki lub sięgać po inne substancje (np. alkohol), gdyż działanie zmieszanych substancji może okazać się niemożliwe do przewidzenia i bardziej niebezpieczne.

WŁAŚCIWOŚCI UZALEŻNIAJĄCE

Substancje psychodeliczne w małym stopniu niosą niebezpieczeństwo wywołania uzależnienia zarówno psychicznego, jak i fizycznego. Dzieje się tak najprawdopodobniej dlatego, że bardzo częste ich używanie mogłoby kompletnie zakłócić codzienne funkcjonowanie. Poza tym istnieje coś takiego jak „efekt tolerancji”, który powoduje, że przez kilka dni przyjęcie kolejnej dawki nie powoduje odurzenia.

ZABURZENIA PSYCHICZNE

Przyjmowanie psychodelików jest ryzykownym balansowaniem na krawędzi zdrowia psychicznego. Osoby niedojrzałe psychicznie i emocjonalnie, osoby o skłonnościach do depresji bądź paranoi mogą doświadczyć nie lada problemów. Silne przeżycia pod ich wpływem mogą stać się dla nich wyzwalaczem do poważniejszych stanów psychotycznych prowadzących do trwałych zaburzeń psychiatrycznych.

BAD TRIP

Jest to skrajnie nieprzyjemny i trudny do przewidzenia stan po zażyciu psychodelików. Objawami tego stanu jest silne przygnębienie, zagubienie, poczucie zagrożenia i wreszcie paniczny strach. Osoba, która tego doświadcza pragnie, aby wszystko się skończyło, a to nie jest takie proste z uwagi na długi czas działania substancji. W takiej sytuacji należy zapewnić jej spokojne otoczenie, bezpieczną atmosferę i nie zostawiać samej. Jeśli objawy nie ustępują należy wezwać pogotowie.

FLASHBACK

Przeżycia spowodowane działaniem silnych psychodelików mogą pozostawiać po sobie trwałe ślady w psychice. Przez zmęczenie, stres lub inne nieznane czynniki nawet po wielu miesiącach mogą pojawić się złe zmiany nastroju, emocji lub postrzegania świata. Uważa się, że flashback ma podłoże psychologiczne i pochodzi z ukrytej pamięci o silnym działaniu psychodelika.

BŁĘDNA OCENA

Bycie pod wpływem psychodeliku niesie ze sobą niebezpieczeństwo, które wynika z błędnej oceny sytuacji: odległości, czasu i własnych możliwości. Jeśli doliczymy do tego jeszcze złą koordynacje to już wiemy, że prowadzenie samochodu lub wykonywanie innych czynności wymagających trochę uwagi i koncentracji nie powinno mieć absolutnie miejsca. Wzrasta także podatność na sugestię z zewnątrz

TOKSYCZNOŚĆ

Niektóre substancje psychodeliczne są silnie toksyczne. I tak na przykład wypicie wywaru z kilkunastu świeżych muchomorów czerwonych może spowodować zgon. Istnieje też ryzyko przypadkowego zatrucia bardziej toksyczną odmianą tego grzyba – przypominającego go wyglądem, muchomorem plamistym. Zawarte w tych grzybach substancje są zagrożeniem dla nerek i wątroby.

TOLERANCJA

Dość szybko dochodzi do konieczności zwiększania dawki używanych opioidów tak, aby uzyskać efekt działania narkotyku. Czas działania opioidów zależy nie tylko od ich dawki, ale także od stopnia uzależnienia organizmu od tych środków. To tzw. tolerancja: ktoś uzależniony przyjmuje heroinę 2-3 razy w ciągu doby, podczas gdy w przypadku osoby nieuzależnionej działanie narkotyku może być odczuwalne przez kilkanaście godzin. To samo dotyczy dawki – uzależnieni przyjmują często dawki, które mogłyby okazać się śmiertelne dla osoby nieuzależnionej.

UZALEŻNIENIE I GŁÓD

Odstawienie opioidów, po tym jak używało się ich długo i regularnie – może okazać się wyjątkowo trudne. Jego następstwem jest cały szereg przykrych stanów psychicznych (napięcie, rozdrażnienie, brak snu i depresja), jak i fizycznych (bóle nóg i rąk, nudności i wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha i biegunki, wysięki z nosa i oczu, uczucie zimna i poty). To wszystko właśnie sprawia, że opioidy najbardziej uzależniającymi narkotykami.

PRZEDAWKOWANIE

Przyjmowanie opioidów wiąże się z poważnym ryzykiem śmiertelnego przedawkowania. Nawet niewielkie dawki tych narkotyków mogą prowadzić do zapaści oddechowej i zatrzymania krążenia.

DLACZEGO FENTANYL I JEGO POCHODNE SĄ TAK NIEBEZPIECZNE?

• Działają na ośrodek oddechu w mózgu o wiele silniej niż heroina i inne opioidy.
• Nawet minimalna ich ilość jest niebezpieczna dla życia.
• Sprzedawane są często jako heroina i tym samym potencjalny użytkownik jest wprowadzany w błąd.
• Zażywanie narkotyku w samotności może doprowadzić do sytuacji, w której niemożliwe będzie uzyskanie jakiejkolwiek pomocy.

ZAKAŻENIA

Zarówno narkotyk, jak i niesterylny sprzęt do iniekcji mogą zawierać z. Dzielenie się igłami i strzykawkami stanowi jedną z głównych przyczyn zakażeń HIV i wirusami zapalenia wątroby. Większość osób, które w związku z używaniem narkotyków zakaziły się chorobami przenoszonymi przez krew to uzależnieni od heroiny. Dlaczego? Są dwa powody – używanie heroiny w strzykawkach i siła uzależnienia. Innymi słowy, gdy cierpisz z powodu uzależnienia, jest Ci właściwie wszystko jedno.