Pomoc
Pierwsza pomoc ⤝ poprzedni | następny⤞
PORADNIK UDZIELANIA POMOCY
Na ogół ludzie sięgają po narkotyki, żeby poczuć się inaczej lub dobrze się bawić. Tymczasem często jest tak, że nie zawsze kończy się to dobrym samopoczuciem. Jeśli zdarzy się, że twój kumpel czy twoja kumpela przedawkowuje narkotyki, a Ty będziesz w pobliżu – wtedy wiele zależy od tego jak zareagujesz. Nie chcemy Cię niepotrzebnie stresować, ale być może od Twojej reakcji będzie zależało życie kolegi/koleżanki. Na początek kilka wskazówek dotyczących postępowania z osobą, która przedawkowała narkotyki:
czytaj więcejzwiń
Zasady ogólne
• Nigdy nie pozostawiaj takiej osoby samej sobie.
• Dowiedz się, jakie narkotyki zażyła.
• Zapewnij osobie maksimum bezpieczeństwa – hałaśliwe i tłoczne miejsca nie sprzyjają w takiej sytuacji. Lepiej jeśli będzie to spokojne i przewiewne miejsce.
• Nie czyń osobie, która przedawkowała wyrzutów i pretensji – to nie czas i miejsce na edukację. Niepotrzebnie stracisz czas, a jej/jego stan pogorszy się.
Pewnie uznasz to za banał, ale najlepszym sposobem, aby uniknąć przedawkowania narkotyków jest ich nie używanie.
Jeśli tak się dzieje, to znaczy że osoba potrzebuje pomocy. Weź głęboki oddech, zastanów się chwilę, a następnie szybko i mądrze działaj. Dostaniesz od nas kilka wskazówek.
CO MOŻESZ ZROBIĆ? Najważniejsze jest wezwanie karetki pogotowia, a do jej przybycia pomoc polegająca na podtrzymaniu podstawowych funkcji życiowych. Zapewne wiele razy słyszałeś o tym, jak udzielać pierwszej pomocy, ale my na początek powiemy Ci kilka słów o tym, czego NIE POWINIENEŚ ROBIĆ.
• Nie wpadaj w panikę – to tylko pogorszy sytuację. Jeśli wymiękniesz, nie będziesz mógł/mogła pomóc!
• Nie serwuj osobie zimnej kąpieli! To jej nie pomoże, a jedynie ją wychłodzi.
• Nie wstrzykuj jej soli fizjologicznej, ani żadnych innych wynalazków. To nie działa!
• Sprawdź jeszcze, czy zużyta strzykawka z igłą nie leżą gdzieś obok. Lepiej żebyś się nie zakłuł/a.
• Pod żadnym warunkiem nie pozostawiaj osoby samej, nawet jeśli wydaje ci się, że jest już lepiej!
Wystarczy. Czy zadzwoniłeś już po pogotowie? Możesz użyć telefonu alarmowego 112, jak również zadzwonić bezpośrednio pod 999. Jeżeli wiesz co dokładnie zażyła osoba od razu poinformuj o tym pogotowie. A teraz bierz się do roboty. W przypadku zatrzymania oddechu to:
• Udrożnij drogi oddechowe odchylając głowę do tyłu, nachyl się twarzą nad ustami osoby nieprzytomnej, tak by widzieć jej klatkę piersiową, słyszeć i czuć na policzku
czy jest prawidłowy czy nie), uznaj że nie oddycha (lepiej pomylić się w tą stronę).
• Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej. Nie bój się, nie zrobisz większej krzywdy. Ten człowiek właśnie umiera. Uciskaj pośrodku klatki piersiowej z częstością około 100/min na głębokość 4-5cm
• Udrożnij drogi oddechowe odchylając głowę do tyłu i unosząc żuchwę, a następnie wykonaj 2 wdechy.
• Znowu 30 uciśnięć + 2 wdechy i kontynuuj resuscytację, aż do przyjazdu pogotowia.
• Kontynuuj uciśnięcia do przyjazdu pogotowia aż osoba w zatrzymaniu krążenia poruszy się, zakaszle, zrobi coś co zasugeruje, że odzyskuje przytomność.
• Jeśli uzyskasz poprawę – ułóż osobę w pozycji bezpiecznej bocznej, sprawdzając co pewien czas oddech i tętno.
Przypominamy jak ułożyć osobę w pozycji bocznej ustalonej (pozycji bezpiecznej):
1. Klękając przy osobie nie przytomnej złap jej rękę położoną dalej od Ciebie i przyłóż jej dłoń do jej (osoby) policzka znajdującego się bliżej Ciebie.
2. Kończynę dolną, osoby nieprzytomnej, znajdującą się dalej od Ciebie zegnij w kolanie.
3. Przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka, pociągnij za dalsza kończynę dolna tak, aby poszkodowany obrócił się na bok w twoim kierunku.
4. Odchyl głowę do tyłu, aby poprawić drożność dróg oddechowych i ułatwić oddychanie poszkodowanemu.
5. Oceń oddech oraz monitoruj stan poszkodowanego.
Pozycja bezpieczna to każda pozycja na boku, w której osoba nieprzytomna nie będzie w stanie się obrócić na plecy. Czekaj na pogotowie i nie zostawiaj osoby samej. Nie obawiaj się policji – zazwyczaj nie przyjeżdża do przedawkowań, a Ty zachowałeś się przecież w porządku. Pomyśl, że jeśli sobie pójdziesz, a osoba umrze, wtedy na pewno będzie dochodzenie, aby wyjaśnić okoliczności śmierci i możesz mieć problemy.
OPIOIDY
OBJAWY PRZEDAWKOWANIA. Poniżej znajdziesz listę symptomów charakterystycznych dla przedawkowania opioidów, po to abyś mógł je rozpoznać, zamiast myśleć, że ktoś po prostu jest na haju.
• Usta i opuszki palców stają się sino-fioletowe przez brak tlenu.
• Następuje duża senność (nie możesz dobudzić osoby), a człowiek charczy i krztusi się.
• Oddech staje się płytki i nieregularny – aż do jego zaniku.
• Wiotczeją mięśnie, następuje dziwne rozluźnienie (nie jesteś w stanie utrzymać osoby nawet w pozycji siedzącej).
• Źrenice są bardzo zwężone, a skóra staje się zimna, wilgotna i lepka.
• Akcja serca zwalnia, spada ciśnienie krwi – aż do zaniku.
Jeśli tak się dzieje, to znaczy że osoba potrzebuje pomocy. Weź głęboki oddech, zastanów się chwilę, a następnie szybko i mądrze działaj, udziel pierwszej pomocy, według powyższych wskazówek.
STYMULANTY
OBJAWY PRZEDAWKOWANIA. Musisz wiedzieć, że w odróżnieniu od opioidów, na przedawkowanie stymulantów bardziej narażeni są ci, którzy ich używają regularnie. To dlatego, że na ryzyko wystąpienia przedawkowania składa się nie tylko wielkość dawki stymulantów, ale także to w jakim stanie jest organizm osoby. Ciągła intoksykacja stymulantami bardzo osłabia organizm i czyni go bardziej podatnym na zatrucie. Również łączenie działania różnych stymulantów jest niebezpieczne i może prowadzić do przedawkowania. Przedawkowanie stymulantów najczęściej objawia się przez:
• nadaktywne odruchy, szybki oddech i drżenie,
• lęk, paranoja, dezorientacja, panika i agresja,
• podwyższona temperatura ciała, ból mięśni i osłabienie,
• nudności, wymioty i skurcze brzucha,
• drgawki i śpiączka,
• Z powodu przedawkowania stymulantów może dojść do zgonu, np. przez udar mózgu. Przedawkowanie stymulantów przejawia się w postaci szybszych akcji serca, bólów w klatce piersiowej – wszystko to prowadzi do zapaści sercowo-naczyniowej
Jeśli tak się dzieje, to znaczy że osoba potrzebuje pomocy. Weź głęboki oddech, zastanów się chwilę, a następnie szybko i mądrze działaj według powyższych wskazówek.
CO MOŻESZ ZROBIĆ? To co możesz zrobić, to przede wszystkim podjąć próbę uspokojenia osoby. Jednocześnie warto wezwać pomoc medyczną. Może zdarzyć się również tak, że osoba będzie zachowywać się agresywnie – wtedy musisz rozważyć to, na ile jesteś w stanie zapanować nad sytuacją. Pamiętaj również o własnym bezpieczeństwie.
KONOPIE / MARIHUANA
KRYZYS PSYCHICZNY. O ile trudno jest mówić o śmiertelnym przedawkowaniu marihuany, o tyle śmiało możemy porozmawiać o nagłych i bardzo nieprzyjemnych stanach psychicznych, jako reakcji na zbyt dużą dawkę marihuany, w szczególności jeśli palacz jest początkujący.
Nadużycie marihuany może wywołać poważny wstrząs psychiczny objawiający się reakcją lękową, dezorientacją, a nawet paniką i paranoją. Towarzyszą temu zwykle reakcje fizjologiczne, z okropnym uczuciem suchości w ustach i skurczami żołądka. To wszystko może łatwo zmienić nawet najlepiej zapowiadający się wieczór w koszmar.
CO MOŻESZ ZROBIĆ? Jeśli komuś zdarzyła się taka sytuacja, warto pamiętać, o tym że:
• Zły stan po nadużyciu marihuany nie trwa długo: w przypadku palonej marihuany trwa godzinę, góra dwie; w przypadku zjedzenia ciasteczek (space cake) – trochę dłużej.
• Zapewnij poszkodowanemu bezpieczeństwo i jakiś rodzaj otuchy – przeczekanie tych nieprzyjemnych objawów jest możliwe.
• Znajdź spokojne i ciche miejsca o niezbyt intensywnym oświetleniu – to też będzie oddziaływać pozytywne.
• Podaj osobie trochę wody – polecane są soki owocowe, herbata, owoce, jak również cukier, który wiąże się z pewnymi składnikami marihuany, co powoduje, że we krwi jest mało cukru i akurat w takich sytuacjach może to mieć znaczenie. Dobrze jest także dotlenić organizm starając się uregulować oddech. Najskuteczniejsze będzie oddychanie przeponowe, czyli brzuchem.
PSYCHODELIKI / HALUCYNOGENY
RYZYKO PRZEDAWKOWANIA. Najistotniejszym czynnikiem zwiększającym ryzyko jest zmęczenie i złe samopoczucie przed zażyciem substancji. Pozostałe to m.in.:
• otoczenie (miejsce i ludzie), w którym osoba może mieć złe samopoczucie, może czuć się zagrożona
• poważne problemy psychologiczne lub wcześniejsze problemy psychiatryczne osoby,
• zbyt duża dawka psychodeliku (z drugiej strony złą jazdę może wywołać nawet niewielka ilość substancji),
• domieszki innych substancji.
OBJAWY PRZEDAWKOWANIA. Żeby skutecznie pomóc, postaraj się najpierw zrozumieć, jak czuje się ktoś kto doświadcza bad tripa.
• Objawy złej jazdy zaczynają się zwykle od uczucia napięcia i niepokoju, do którego dołącza pobudzenie i kompletne zagubienie. W tym splątaniu pojawia się poczucie zagrożenia ze strony innych osób, otoczenia, a nawet całego świata. Przekonanie, że jest się w potrzasku, sytuacji bez wyjścia staje się coraz silniejsze.
• Następuje przygnębienie, najczęściej związane z bardzo złą oceną siebie samego. Mogą pojawiać się nawet myśli samobójcze.
• W ciągu wielu godzin trwania złego samopoczucia, stany te – to łagodnieją, to znowu przybierają na sile. Koszmar zdaje się nie mieć końca.
• Bad trip to zjawisko dotyczące stanu umysłu, do objawów fizycznych mogą pojawić się mdłości, wysoka temperatura ciała i trudności w oddychaniu.
CO MOŻESZ ZROBIĆ? Przede wszystkim rozejrzyj się za jakąś bezpieczną i wygodną przestrzenią, gdzie mógłbyś osobę zaprowadzić. Powinna być tam minimalna ilość bodźców zewnętrznych (świateł, hałasu, głośnej muzyki, ruchu, tłumu ludzi, itp.). Spokojna i cicha muzyka może mieć znaczenie terapeutyczne.
• Cały czas nadzoruj osobę do momentu zaniku objawów.
• W momentach nawracających kryzysów upewniaj osobę, że źródłem jej przeżyć jest substancja, która za jakiś czas przestanie działać.
• W sytuacji kiedy Twoje wysiłki na niewiele się zdadzą, wezwij karetkę pogotowia. Lekarze najprawdopodobniej zastosują niewielką dawkę środków uspokajających lub leków, by przerwać kryzys.
Gdzie po pomoc?
Jest bardzo wiele rodzajów pomocy, z których możesz skorzystać. Czasem możesz czuć się przez to zagubiony i nie wiedzieć, która z nich jest najlepsza dla Ciebie lub Twoich bliskich/ znajomych. Wybraliśmy dla Ciebie niektóre, z których warto skorzystać!
czytaj więcejzwiń
Program Fred Goes Net
Jest to program dla osób młodych w wieku 13-19 lat, które używają alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych w sposób okazjonalny lub szkodliwy. Najczęściej korzystają z niego nastolatkowie używający przetworów konopi lub alkoholu, którzy chcą ograniczyć lub przestać używać.
Uczestnicy na spotkaniach mogą ocenić ryzyko związane z używaniem substancji psychoaktywnych, spojrzeć na swoje używanie z nowej perspektywy i zdobyć wiedzę na temat substancji, efektów, działania i ryzyka. W ten sposób często uzyskują motywację do zmiany postaw i zachowania.
W programie gwarantowana jest całkowita dyskrecja. Pracownicy mają obowiązek zachowania poufności. Co więcej, grupy uczestników są małe, liczą od 5 do 12 osób. Wszystko trwa 8 godzin i podzielone jest na dwa lub trzy zajęcia grupowe.
Udział w programie jest bezpłatny! Dowiedz się więcej na: https://programfred.pl
Program Candis
Jest to indywidualny program dla osób powyżej 16 roku życia, które chciałyby ograniczyć lub zrezygnować z używania konopi. Program objemuje z reguły 10 sesji trwających 90 min. Każda, które realizowane są w ciągu od 2 do 3 miesięcy i mają charakter indywidualnych rozmów z tereapeutą.
Dzięki udziałowi w programie uczestnicy mogą rozpoznać mechanizmy, które w ich przypadku doprowadziły do uzależnienia oraz nabyć umiejętności radzenia sobie z problemami w inny sposób, nie wymagający sięgania po substancje psychoaktywne. Abstynencja nie jest wymogiem, ograniczenie używania marihuany czy innych przetworów konopi jest również akceptowalnym celem.
Program CANDIS został sprawdzony w kilku krajach Europy Zachodniej, gdzie dał bardzo dobre rezultaty. Z badań przeprowadzonych w Niemczech wynika, iż 49% osób, które ukończyły program CANDIS, zachowuje pełną abstynencję od przetworów konopi w pomiarach przeprowadzonych po 3 i 6 miesiącach od zakończenia leczenia, kolejne 38% osób znacznie ograniczyło używanie konopi, a u 11% nic się nie zmieniło.
Uczestnicy wskazywali także na inne pozytywne skutki udziału w programie. Najczęściej wymieniali poprawę stosunków z rodziną, lepsze osiągnięcia w pracy czy w szkole, poprawę sytuacji prawnej oraz poprawę stanu zdrowia, w tym zdrowia psychicznego.
Udział w programie jest bezpłatny! Dowiedz się więcej na: https://www.candisprogram.pl
Grupy edukacyjne
Grupy edukacyjne przeznaczone są dla osób, które ukończyły 14 lat i mają doświadczenia w obszarze używania substancji psychoaktywnych. Podczas spotkań uczestnicy uzyskują rzetelną wiedzę na temat substancji psychoaktywnych oraz mogą sprawdzić czym są one w ich życiu i jaką rolę pełnią oraz co mogą oni zmienić w swoim życiu.
Grupy edukacyjne obejmują od 8 do 12 spotkań (najczęściej raz w tygodniu) trwających ok. 3 godziny. Spotkania są prowadzone przez 1 lub 2 terapeutów.
Grupy motywacyjne
Grupy motywujące przeznaczone są dla osób pełnoletnich, które używają substancji psychoaktywnych. Korzystają z nich osoby, które chciałby coś zmienić w kontekście swojego używania, ale nie do końca wiedzą co i w jaki sposób. Podczas spotkań uczestnicy dowiadują się jaki wpływ na ich życie ma używanie substancji psychoaktywnych i uczą się nowych lub innych sposobów radzenia sobie z emocjami.
Zajęcia grupowe trwają od 8 do 24 tygodni i obejmują spotkania raz w tygodniu przez 1,5 do 3 godzin.
Grupy terapeutyczne
Grupy terapeutyczne przeznaczone są dla osób, które ukończyły 16 lat, które używają substancji psychoaktywnych i przestają sobie radzić z łączeniem życia i używania. Podczas spotkań uczestnicy uzyskują rzetelną wiedzę o tym czym jest uzależnienie oraz poznają swoje mocne strony, które pomagają im w zaprzestaniu używania i utrzymywaniu abstynencji.
Uczestnicy są pod opieką jednego lub dwóch terapeutów. Spotkania odbywają się raz w tygodniu i trwają 3 godziny.
Oddziały dzienne
Oddziały dzienne przeznaczone są dla osób pełnoletnich, które używają substancji psychoaktywnych i doświadczają trudności związanych z ich używaniem. Podczas spotkań uczestnicy uzyskują rzetelną wiedzę o tym czym jest uzależnienie oraz poznają swoje mocne strony, które pomagają im w zaprzestaniu używania i utrzymywaniu abstynencji.
Cykl terapeutyczny trwa 12 tygodni i obejmuje spotkania grupowe od poniedziałku do piątku trwające 8 godzin dziennie oraz spotkania indywidualne z terapeutą średnio raz w tygodniu. Uczestnicy pozostają pod opieką jednego lub dwóch terapeutów oraz otrzymują zwolnienie lekarskie na czas leczenia.
Terapia indywidualna
Z terapii indywidualnej mogą skorzystać osoby, kóre ukończyły 14 lat. Podczas spotkań uczestnicy uzyskują rzetelną wiedzę o tym czym jest uzależnienie oraz poznają swoje mocne strony i narzędzia, które mogą im pomóc nie używać.
Cykl terapeutyczny trwa minimum rok. Spotkania indywidualne z terapeutą odbywają się minimum raz w tygodniu i trwają 45-50 min. W razie potrzeby możliwy jest również kontakt z lekarzem psychiatrą w placówce.
Mityngi NA
Mityngi NA przeznaczone są dla osób pełnoletnich, które używają bądź używały substancji psychoaktywnych. Uczestnicy uzyskują kontakt z grupą mającą podobne doświadczenia, dzięki temu pomagają sobie wzajemnie prowadzić życie bez używania substancji psychoaktywnych. Spotkania trwają 2 godziny.